92. Jullie zullen de rechtvaardigheid niet bereiken totdat je (een deel) besteedt van waar je van houdt; en wat je besteedt, Allah is er getuige van.Over dat 'besteden' hebben we al iets gelezen in soera 2:272, maar de betekenis van vers 92 hier wordt beter benaderd door vers 271 van dat hoofdstuk. Daarin kunnen we namelijk lezen dat het geven (aan de armen) voor vergeving van zonden dient. Vers 92 maakt dat nog sterker: het geven is hier namelijk de enige manier om rechtvaardigheid te bereiken. Moslims moeten dus iets offeren van wat ze dierbaar is om in de hemel te kunnen komen. En dat offer brengen ze niet aan Allah, maar aan mensen.
Om heel eerlijk te zijn vind ik dit systeem wel iets sympathieks hebben. Maar ten opzichte van het christendom is het een stap terug. Daar werd namelijk ook voor de armen gezorgd, maar met een beter motief. In de eerste brief aan de Korinthiërs zegt Paulus het zo:
13:1. En al zou ik al mijn bezittingen uitdelen tot levensonderhoud van de armen (...) maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets. (HSV)Het woord "liefde" vind je in de Koran niet veel, en al helemaal niet in de zin van de gelovige die van zijn medemensen houdt. Daar gaat het hier ook niet om. De gelovige moet gewoon dokken en het moet pijn doen. Hij moet wel, anders gaat hij naar de hel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Op- of aanmerkingen? Plaats ze hier...