Soera 2:220
220. (...) Ze stellen je vragen over (wat te doen met) wezen. Zeg: Het beste om te doen is hun (materiële) zaken te behartigen. Als je hun zaken verenigt met de jouwe, dan zijn ze (als) broers. Maar Allah kan onderscheid maken tussen de man die verspilt en de man die streeft naar groei. (...)
De koran stelt hier de norm voor
voogdijschap. Merkwaardig genoeg is er weinig aandacht voor de persoon van de wees maar meer voor zijn bezittingen. Of de voogd dat goed doet, is alleen ter beoordeling van Allah. In Nederland is een voogd niet zo soeverein: hij moet jaarlijks verantwoording afleggen aan een vrederechter en hij mag niet zomaar over het geld van de wees beschikken. Een Nederlandse voogd is wel verantwoordelijk voor het welzijn van de wees (waar de koranschrijver zich geen zorgen over maakt) en hij wordt ook nog op de vingers gekeken door een toeziend voogd (die de koran niet kent). Als wees ben je onder de islam aan de goden overgeleverd...
220. (...) Als Allah dat gewild had, zou hij het je ook moeilijk hebben kunnen maken. Allah is machtig en wijs.
Ja, het is voor de voogd zo inderdaad wel makkelijk geregeld. Alleen, is de bedenker van zo'n regeling nu machtig en wijs, of eerder slap en kortzichtig? U mag het zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Op- of aanmerkingen? Plaats ze hier...