zondag 28 oktober 2012

Vijf redenen

Soera 4:71-77
71. O jullie die geloven! Bereid je voor en trek op in groepen of met z'n allen.
72. Maar er is vast iemand bij die achterblijft. Als het jullie dan tegenzit, zal hij zeggen: "Allah had het goed met me voor, dat ik niet bij hen was!"
73. Maar als het jullie meezit, dankzij Allah, dan zal hij zeker zeggen, alsof jullie geen vrienden waren: "Was ik maar bij hen geweest, dan had ik een groot succes behaald!"
Vers 73 moet appelleren op het gevoel van spijt dat ontstaat als je iets hebt gemist omdat je iets niet hebt gedaan. Bij mannen werkt dat. Daar staat dan vers 72 tegenover, dat volledigheidshalve meldt dat je ook tegenslagen kan "missen", maar daar gaat het volgende vers iets aan veranderen. De strekking daarvan is eigenlijk dat het altijd meezit, ook als het tegenzit:
74. Laten zij strijden op de weg van Allah, die het leven van deze wereld opgeven voor het hiernamaals. Want wie strijdt op de weg van Allah, of hij nu gedood wordt of overwint, wij zullen hem een grote beloning geven.
Dit perspectief moet ook de thuisblijver over de streep trekken: naast de kans op overwinning, met bijbehorende buit, wacht er sowieso een grote beloning in het hiernamaals. Altijd prijs dus.

Je zou zeggen dat zo'n mooie boodschap - hoewel minder mooi voor de tegenstanders - verder geen toelichting of benadrukking meer nodig heeft. Maar de schrijver was kennelijk toch niet helemaal zeker van zijn zaak, vandaar het vervolg:
75. Wat voor reden zou je hebben om niet te vechten op de weg van Allah, van de zwakken van de mannen, vrouwen en kinderen, zij die zeggen: "O Heer, laat ons uit deze stad van de onrechtvaardige mensen, en geef ons een voogd van U, en geef ons een hulp van U!"
76. Zij die geloven, strijden op de weg van Allah, en zij die ontkennen, vechten op de weg van de afgoden. Strijd dus tegen (de) vrienden van de satan; (wees gerust:) het (strijd)plan van de satan is zwak.
Twee extra redenen om de wapens op te nemen: voor die zielige moslims die gebukt gaan onder het niet-islamitische bestuur van hun stad, en tegen de satan en zijn trawanten, dat wil zeggen, zij die de islam niet accepteren. Maar is er dan geen vreedzaam alternatief? Nee:
77. Heb je hen niet gezien tegen wie gezegd werd: "Hou je handen thuis, bid (gewoon) en betaal de zakaat"? Maar als ze opdracht krijgen om te vechten, is een deel van hen bang voor mensen zoals ze bang voor Allah hadden moeten zijn. Ze zeggen: "Heer, waarom moeten we nou vechten? Kon dat niet tot later wachten?" Zeg (dan): "Wat deze wereld te bieden heeft, is eindig. Het hiernamaals is beter voor hem die vreest. En je zult voor geen sikkepit benadeeld worden."
Het ging hier dus om mensen die de noodzaak er niet van inzagen om de wapens te pakken, misschien omdat ze wat te verliezen hadden, misschien ook omdat er eigenlijk geen gevaar voor hen persoonlijk dreigde. En toch moesten ze eraan geloven, met religieuze redenen. Wie na het lezen van deze verzen nog steeds denkt dat de islam een religie van vrede is...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op- of aanmerkingen? Plaats ze hier...