Kalf (2)

Soera 2:91-92


Eén van de onhebbelijkheden van de Koran is dat allerlei fragmenten dubbel of nog vaker in de tekst voorkomen. In de paar verzen die we nu behandelen komt dat twee keer voor. De schrijver gaat in vers 91 door met Jodenbashing op ongeveer dezelfde manier als in vers 89:

91. Als men tegen hen zegt: "Geloof in wat Allah heeft neergezonden," dan zeggen zij: "Wij geloven in wat tot ons werd neergezonden;" toch verwerpen zij alles daarnaast, zelfs al is het de Waarheid en bevestigt het wat ze reeds hebben ...

Het verwijt van de koranschrijver, dat de Joden de nieuwe openbaringen van Allah niet aanvaarden, is wel wat onnozel. Want waarom zouden ze? Het probleem was (en is) namelijk dat de Koran de Tenach juist niet bevestigt maar integendeel op vele plaatsen tegenspreekt. En of de Koran de Waarheid verkondigt? Daarvan waren de Joden in die tijd vast niet overtuigd. De rest van vers 91 is nog onredelijker:

(91) ... Zeg: waarom hebben jullie vroeger dan de profeten van Allah gedood, als jullie werkelijk geloofden?

De schrijver scheert hier Joden van honderd generaties over één kam, en lijkt te vinden dat het pleit daarmee beslecht is. Als dat niet onnozel is, dan is het in elk geval arrogant. Wij denken er liever het onze van, namelijk dat de Joden uit de tijd van Mohammed zich gewoon geen knollen voor citroenen lieten verkopen. Overigens lazen we het verwijt in vers 91 ook al eens in vers 61 (zie het artikel Manna).

92. Daar kwam Mozes tot jullie met duidelijke (tekenen), toch aanbaden jullie het kalf nadien, en jullie gedroegen je slecht.

Dat van dat kalf kennen we nog van vers 51 (zie Israël). Opnieuw is de "jullie" hier een groep mensen van eeuwen terug en overigens is Mozes voor zover bekend een natuurlijke dood gestorven, op hoge leeftijd nog wel. In vers 93 pakt de Koranschrijver de draad weer op waar hij 'm (rond vers 52) uit de vingers had laten glippen, maar zonder de Bijbel ernaast is dat vers echt onbegrijpelijk. Daarover in het volgende artikel meer.