Wie wijs is krijgt lekkers

Soera 2:269

Voor de verandering weer een vers dat los staat van de rest en dus even apart moet worden behandeld:

269. Hij vergunt wijsheid aan wie hij wil, en wie wijsheid is vergund, aan hem is veel goeds gegeven. Maar alleen mannen van begrip nemen dit aan.

Ik vind dit een onnozel vers. Allicht, wie wijs wordt heeft het getroffen. Maar het laatste deel van het vers, dat zegt dat dit alleen doordringt tot mannen van begrip, maakt het tot een kip-en-ei-verhaal: je moet dus al goed van begrip zijn om wijs te kunnen worden. En Allah zou daar dan voor zorgen? Wat een wonder is dat?

Maar ik vermoed dat de schrijver hier leentjebuur heeft gespeeld bij een Tenachpassage, I Koningen 3:

I Kon. 3:12. Zie, daarom doe Ik overeenkomstig uw woorden:  zie, Ik geef u een wijs en verstandig hart, zodat uws gelijke er vóór u niet geweest is, en uws gelijke na u niet zal opstaan. [13]  En zelfs dat waar u niet om gevraagd hebt, geef Ik u: zowel rijkdom als eer, zodat niemand onder de koningen uws gelijke zal zijn, al uw dagen.

Deze Salomo (want dat is de aangesproken persoon) vroeg om wijsheid om het volk Israël goed te kunnen leiden. God was daar zo tevreden mee, dat hij niet alleen Salomo's wens inwilligde maar hem ook rijkdom en eer beloofde.

Het is de vraag of je dit moet lezen als een regel van zo-gaat-het-altijd, maar de koranschrijver doet dat in elk geval wel. Daardoor ontstaat een ander motief: de van Allah gegeven wijsheid en rijkdom is alleen weggelegd voor verstandige mensen. Anders gezegd, wie de islam verwerpt is dom en verdient armoe.

Dáár kunnen we wat mee.