zondag 20 november 2011

Een gewaarschuwd man houdt de winst

Soera 2:275
275. Zij die rente consumeren zullen niet opstaan dan als iemand die door de aanraking van de satan opstaat. Dat is omdat ze zeggen dat handel is zoals rente. En Allah heeft handel toegestaan maar rente verboden (...)
We kunnen dit vergelijken met een Bijbelpassage uit een van de boeken van Mozes, namelijk Leviticus:
Lev. 25:35 En wanneer uw broeder in armoede raakt en met lege handen staat, dan moet u hem steunen, ook als hij een vreemdeling en bijwoner is, zodat hij bij u in leven blijft. [36] U mag  geen rente of winst van hem nemen, maar u moet uw God vrezen, zodat uw broeder bij u in leven blijft. [37] U mag uw geld niet met rente aan hem lenen en u mag uw voedsel niet tegen winst geven.
De motivatie is hier duidelijk dat je niet mag profiteren van de armoe van je landgenoten (inclusief allochtonen!): niet door het vragen van rente en ook niet door het maken van winst bij het leveren van de eerste levensbehoeften.

Maar de koranschrijver beweert eenvoudig dat het vragen van rente verboden is, en handel niet. Alsof het vragen van rente altijd verkeerd is en het drijven van handel altijd goed. Wij weten wel beter. We lezen nog even de rest van vers 275:
275. (...) Wie dan een vermaning van zijn heer heeft ontvangen en er dan mee stopt, mag houden wat hij inmiddels heeft. En zijn zaak is in de handen van Allah. En wie erop terugkomen, zij zijn bewoners van het vuur, daarin zullen zij verblijven.
Dit tekstgedeelte is voor tweeërlei uitleg vatbaar. Bedoelt de schrijver dat iemand in de hel komt als hij na een waarschuwing doorgaat met het vangen van rente, of is die straf bedoeld voor mensen die over die ontvangen rente blijven doorzeuren? Vreemd is trouwens dat de woekeraar niets hoeft terug te betalen van vóór de waarschuwing. Werd het uitknijpen van de armen dan pas erg toen hij te horen kreeg dat het niet mocht?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op- of aanmerkingen? Plaats ze hier...