zaterdag 12 februari 2011

Vagevuur

Soera 2:80

De vorige keer heb ik dit vers even laten liggen omdat het niet goed paste in de lijn van het verhaal dat leek te gaan over de handel in religieuze boeken. Dit ene vers staat daar enigszins verloren middenin, alsof de schrijver plotseling bedacht dat dat punt ook nog even moest worden gemaakt. Dit is het:
80. En ze zeggen: "Het vuur zal ons niet aantasten behalve voor een korte tijd". Zeg: hebben jullie een belofte van Allah ontvangen, dan zal Allah niet nalaten zijn belofte na te komen, of spreek je Allah tegen (in) wat je niet weet?
Let even op de neerbuigende toon die tegen de anderen ("ze") wordt aangeslagen: "Heeft Allah je dat beloofd, of zeg je gewoon maar wat?" Hier zullen we verder niet te lang bij stilstaan, want zwartmakerij en belediging van niet-moslims is in de Koran schering en inslag. Als we ons daar bij elke gelegenheid druk over gaan maken kunnen we wel aan de gang blijven.

Voorstelling van het Vage-
vuur
De kern van dit vers is interessanter. De schrijver neemt hier mensen op de korrel die zouden zeggen dat "het vuur" hen slechts voor een beperkte tijd zou deren. Let erop dat die mensen natuurlijk ook hadden kunnen zeggen dat het vuur hen helemaal niet zou deren! Maar volgens de schrijver denken deze mensen dat ze toch wel enige straf zullen krijgen. De leer die hier wordt bedoeld is ongetwijfeld die van het vagevuur, een plaats waar men na de dood zou vertoeven voor het laten 'afbranden' van zonden. Deze gedachtengang is in het christendom tamelijk populair geweest (hoewel onder Joden niet, wat dit vers nog verder uit het verband rukt dan het door het onderwerp zelf al was).

De schrijver vindt dit idee duidelijk helemaal niks, maar om een andere reden dan je zou denken. Want voor de tegenstanders van de islam is er volgens hem maar één passend toekomstperspectief: het eeuwige vuur. Brrr. Je krijgt het er koud van.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Op- of aanmerkingen? Plaats ze hier...