Dubbeltje

Soera 4:92-93

92. Het is niet aan de gelovige om een (andere) gelovige te doden...

Het doden van gelovigen (moslims) is dus verboden, maar in de voorafgaande verzen zagen we dat het doden van ongelovigen (alle anderen dan moslims) juist verplicht is, behalve in uitzonderingsgevallen. Er zijn ook uitzonderingsgevallen bij het doden van moslims:

(92.) ... behalve per ongeluk. (...)

De schrijver gaat niet erg diep in op wat 'per ongeluk' precies betekent, maar wel op de vraag hoe nu verder:

(92.) Wie een gelovige per ongeluk doodt moet een gelovige slaaf vrijlaten...

Aan deze eis konden niet-moslims al niet voldoen, want die konden geen moslims als slaven hebben, laat staan ze vrijlaten. Deze regeling is dus niet voor anderen dan moslims. Hoe het een niet-moslim vergaat die een moslim per ongeluk doodt, laat zich raden.

(92.) ... en bloedgeld aan de nabestaanden betalen, tenzij zij dat terugstorten als gift.

De Koran zit vol uitzonderingen die de regels zo goed als betekenisloos maken. Dit is er ook weer zo een. Het is namelijk nogal logisch dat de ontvangers het geld terug kunnen geven, maar doordat de Koran die handelswijze zo nadrukkelijk noemt, wordt het een advies. Wie het geld dan toch nog besluit te houden, staat er meteen gekleurd op, als een inhalige vrek namelijk. Kortom, de moslim die met doodslag wil wegkomen, doet er goed aan van tevoren wat slaven in te slaan en daar moslims van te maken. Dan kan hij nog eens een potje breken.

(92.) Maar als hij (de gedode) van een stam is die jullie vijandig is, dan (is) het vrijlaten van een gelovige slaaf (genoeg). En als hij van een stam is met wie jullie een verdrag hebben, moet het bloedgeld aan zijn nabestaanden worden gegeven en een gelovige slaaf moet worden vrijgelaten. Wie dat niet voor elkaar krijgt, moet twee opeenvolgende maanden vasten, een boetedoening voor Allah; zeker, Allah heeft kennis en wijsheid.

93. Wie een gelovige opzettelijk doodt, zijn deel is de hel. Daar zal hij blijven. Allah zal zijn toorn op hem doen neerkomen en hem vervloeken en hem een pijnlijke straf bereiden.

Het verschil tussen moord en dood door schuld is erg groot in de Koran. Twee maanden vasten op z'n Ramadans (overdag niet eten maar 's nachts wel) is best te doen, de eeuwigheid in de hel doorbrengen daarentegen niet. Maar wacht - hoe komt die moordenaar eigenlijk in de hel? Mag hij daarop wachten tot hij van ouderdom sterft, of helpen zijn volksgenoten hem daarbij een handje?

Dat laatste moet het toch eigenlijk wel zijn. Maar als dit vers dat betekent, moeten we soortgelijke verzen, bijvoorbeeld waar niet-moslims met de hel worden bedreigd, misschien ook wel zo lezen. Een onheilspellende gedachte...